My Lisbon Story

Bom dia!

Witamy w stolicy Portugalii!

  ... w kraju gdzie znana marka lodowa ma zupełnie inną, przyjemnie spersonifikowaną nazwę ;)

   A na ulicach stoją takie oto budki z lodami-wdzięczne tło do zdjęć

           legginsy-%Vero Moda outlet, tee- no name, od mamy, kardigan- Inwear, sh, komin- Forever 21, buty- %CCC
                    Goda przetestowała kolejne łóżko i mogliśmy ruszać na zapoznanie miasta

 Na głównej reprezentacyjnej alei natknęliśmy się na pomnik słynnego rodaka;)

                                                 Przystanek przy butiku Gucci-nieplanowany

                 Goda była najszczęśliwsza kiedy mogła zaliczyć kolejną ławkę parkowo-miejską

                              Plac z imponującą i piękną w swej prostocie mozaiką.Black&white rulez.

                           Winda Św. Justyny (Jedna z czterech w Lisbonie). Jeszcze tu wrócimy!

                                    Pierwsza noc w stolicy. Wyspana i gotowa na dalsze eksploracje.

 Alfama-najstarsza dzielnica Lisbony i jedna z najurokliwszych.

Nas urzekła prowincjonalnym retro klimatem -zupełne przeciwieństwo gwarnej, ruchliwej i zatłoczonej Baixy czy Bairro Alto. Uliczki pną się na przemian mocno w dół i w górę-co mocno odczuliśmy jako rodzice małego dziecka tachający wózek. Dojeżdża tam słynna linia tramwajowa nr 28.

                                 Jedno z moich ulubionych zdjęć z tej podróży

                                                                    "nasi" tu byli....

                                                          Św. Antonii-patron Lisbony

Casa Dos Bicos

Budynek pochodzi z XVI wieku, jego fasada wyłożona jest kamiennymi piramidkami (ogólna liczba to 1125 sztuk). Jest jednym z nielicznych budynków, które przetrwały trzęsienie ziemi z 1755 roku. Należał do Afonso de Albuquerque, który był namiestnikiem króla portugalskiego w Indiach.

 Po drodze z Alfamy przypadkiem trafiliśmy na sklepik, przed którym  zebrał się spory tłumek.Weszłam do środka i oniemiałam-całe ściany ze zmagazynowanymi puszkami rybnymi-specjalności portugalskie różnych gatunków o przeróżnych smakach.Bez konserwantów z wyłącznie wyselekcjonowanych składników. Do tego wiekowa już pani, która siedziała w rogu i niczym świstak zawijała puszki w sreberka czyli w firmowe papierki.Niespiesznie,ale bardzo sprawnie i dokładnie-zapewne ten sam ruch powtarzany od lat.

Mogliby sprzedawać zapewne dużo więcej gdyby sklep był większy albo zrobiono by coś na kształt sprzedażowej linii produkcyjnej. Kasowania jak w supermarkecie. Ale po co? Tu wciąż ważny jest człowiek, dlatego wyboru dokonuje się przy ladzie, a nasz zakup jest starannie zapakowany i obwiązany sznureczkiem przez sprzedawcę i to bez względu na wartość sprawunków. Coś naprawdę wspaniałego!

 Park przy bazylice Estrella. Jeden z najpiękniejszych w jakich byłam. Ogólnodostępny, z dziki oswojonym ptactwem, olbrzymimi palmami i kaktusami, niezwykłym placem zabaw dla dzieci. 

Fajnie było przysiąść, zrelaksować się i poobserwować mieszkańców Lisbony oraz ich sobotnie rytuały i zabawy z dziećmi.

                    Bazylika Estrella-na przeciwko parku. Jak widać mocno wiało na tym wzgórzu.
                    Stąd rusza też wspomniana 28-mka. Tym razem w drugą stronę- w dół do dzielnic centralnych.

                         Tramwaje tej linii często są wynajmowane na różne okoliczności i eventy.

                      Może i było jeszcze trochę chłodno, ale za to mniej licznie turystyczne.

                                                 Widok na zamek św. Jerzego w Alfamie.

 A oto i nasza portugalska uczta wieczorna. Jakoś trzeba sobie radzić kiedy nie można wybrać się do jakiejś miłej zacisznej restauracji i przy dźwiękach fado rozkoszować się wieczorem, dobrą kolacją, kawą, winem..

 Ryba zamknięta w retro puszce. Bez porównania z jakąkolwiek do tej pory zjedzoną konserwą!

A to jeszcze nie koniec lisbońskiej relacji....